Tuesday, May 15, 2007

bcoz we r juz frenz!

I guess, hindi mo alam ang tunay kung nararamdaman para sa'yo. Akala ko ikaw na ang papalit sa puso ko. Yeah, you make it. You hurt me too. I guess hindi mo alam ang sinisabi ko. Hindi ko sadya na mag kagusto sa yo, coz in the first place you are not my type. Nung una i dont like you at all. i dont like the way you dress, the way you look, and the way you are. But i guess i misunderstood you alot. Yes, i am. When the time that i was given a chance to hang up with you, to know you better. Thats the time i realize that i am wrong. Kasi, kahit ganyan ka, isa ka palang maasahan na tao at mapag mahal, sobra. Kahit minsan wala kang kwentang kausap.Kaya nga minsan sabi ko sa sarili ko ako na lang kasi ang mahalin mo eh. Hindi na lang sya. Pero ano magagawa ko i'm just a friend. Kaibigan na lagi mo matatakbuhan pag ikaw ay nasasaktan. Alam mo bang nagagalita ako kapag nakikita kitang lasing na lasing, nagwawala at sinisira ang buhay mo. Marahil hindi mo alam. Minsan nga gustong gusto na kitang suntukin nang matauhan kana. Pero hindi ko magagawa at sa halip ay napapaiyak na lang. Dahil alam na alam ko kung paano masaktan ng taong mahl na mahal mo. Kung paano balewalaen nang taong inaalayan mo ng lahat. Ano ba ang magagawa ko parehas tayo ng nararamdaman. Naalala mo ba nang nag lasing at nag wala ka sa isang bar? yun ang unang beses na nakitang kita ganun. so wasted. Iremember,sabi mo dahil sa kanya nag mahal ka nang totoo. Pero ano sinaktan ka lang nya. Hindi mo alam na sobrang pinipigilan ko ang sarili ko, pinipigilan kung magalit at magwala sa harapan mo dahil wala akong karapatan na magalit dahil mag kaibigan lang tayo. At walang magagawa sa sakit na nararamdaman mo. At ang tanging magagawa ko lang ay makinig sa bawat hinanakit mo, makipag inuman sa iyo tuwing nasasaktan ka. Minsan nga akala mo na sa akin ay Pain reliever na sa tuwing nasasaktan ka ay all you have to do is to grabbed me and if just forget me... Ok lang kahit masakit coz we r juz frenz! Sana maging masaya kana... and hindi na wasted dahil sa kanya... and please ayusin mo naman nyang buhay mo...

No comments: